تاریخچه آنودایز بخش دوم

آنودایز مدرن و پیشرفت‌های آینده (دهه 2000 تا کنون)

با مطالعه تاریخچه آنودایز درک دانش این فناوری به مراتب راحت تر خواهد شد. آنودایز به عنوان یکی از روش‌های پوشش‌دهی برای فلزهای سبک، از اوایل قرن بیستم شروع شده و با توسعه فناوری و کاربردهای جدید، به پیشرفت خود ادامه داده است. در دهه ۲۰۰۰، پیشرفت‌های مهمی در آنودایز اتفاق افتاده است. از جمله استفاده از رنگ‌های آلی برای رنگ‌آمیزی آلومینیوم آنودایز شده که طیف وسیع‌تری از رنگ‌ها و پرداخت‌ها را فراهم کرده است. همچنین، توسعه پوشش‌های اکسیدی نانوساختار که مقاومت در برابر خوردگی و سایر خواص عملکردی را بهبود می‌بخشد، در آنودایز اتفاق افتاده است.

آنودایز همچنین در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر، به ویژه در تولید پنل‌های خورشیدی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. فریم‌های آلومینیومی مورد استفاده در نصب پنل‌های خورشیدی اغلب آنودایز می‌شوند. تا پوششی بادوام و مقاوم در برابر خوردگی ارائه دهند که می‌تواند در محیط‌های خشن و در فضای باز مقاومت کند.

یکی از مهم ترین روندها در صنعت آنودایز، تلاش مداوم برای بهبود پایداری و عملکرد زیست محیطی فرآیند است.که منجر به توسعه فرآیندهای سازگار با محیط زیست شده است. مانند استفاده از اسیدهای آلی به عنوان الکترولیت، و همچنین به‌ کارگیری سیستم های مدار بسته که تولید پسماند و مصرف منابع را به حداقل می‌رساند.

توسعه پوشش های خود ترمیم شونده و رنگهای تداخلی

یکی دیگر از پیشرفت‌های اخیر در حوزه آنودایز، توسعه پوشش‌های خود ترمیم شونده است. این پوشش‌ها، با به کارگیری فناوری نانو، می‌توانند آسیب‌های جزئی ناشی از خراش یا سایش را ترمیم کنند و طول عمر قطعات آنودایز شده را بیشتر کنند. همچنین، با کاهش نیاز به تعمیر و نگهداری، می‌توانند هزینه‌های تولید را کاهش دهند. این پوشش‌ها در صنایع خودروسازی، هوافضا، الکترونیک و صنایع دیگر کاربرد دارند.

رنگ آمیزی تداخلی، از جدیدترین پیشرفت‌ها در آنودایز آلومینیوم است. و به آنودایزکارها توانایی تولید پالت گسترده‌ای از رنگ‌های پایدار با ظاهر آنودایز شده را ارائه می‌دهد. طیف رنگ‌هایی که در این روش ایجاد می‌شود انتخاب‌های بیشتری در اختیار معماران، طراحان و دیگران قرار می‌دهد.

این رنگ‌ها انقلابی در مقایسه با رنگ‌های الکتروکالر فعلی هستند که صرفا در طیف برنزی تا مشکی وجود داشته‌اند. این رنگ‌ها از انکسار، بازتاب و جذب نوری که به سطح برخورد می کند ایجاد می‌شوند. به همین دلیل در برابر اثرات اشعه ماوراء بنفش نفوذ ناپذیر بوده و بنابراین پایداری بالایی دارند و با گذشت زمان و قرار گرفتن در فضای باز محو نمی‌شوند. در این روش به صورت تئوری امکان تولید هر رنگی به علت اثر منشوری لایه‌های ایجاد شده‌ روی سطح وجود دارد. با این حال، در عمل، تا به امروز، طیف رنگ‌هایی مانند خاکستری، آبی و سبز نسبت به رنگ‌هایی مانند زرد و قرمز، تکرارپذیرتر و دردسترس‌تر هستند.

اکسیداسیون پلاسمایی

در اکسیداسیون پلاسمایی الکترولیتی مانند آنودایزینگ نمونه مورد آزمایش درون محلول الکترولیتی غوطه ور می شود. و سپس جریان الکتریکی بر روی آن اعمال می شود تا یک لایه اکسیدی منظم متخلخل بر روی سطح فلز تشکیل شود. جریان الکتریکی  بصورت پالسی با فرکانس و ولتاژ بالا به قعطه اعمال می شود. که موجب ایجاد میکرو آرک روی سطح می‌شود. دمای بالای سطح به هنگام تشکیل لایه اکسیدی  آن را به یک لایه سرامیکی با خواص بسیار بالای مهندسی تبدیل می‌کند که تا بیش از پنج برابر سخت تر (2000 – 1600 ویکرز) از لایه آنودایز مرسوم تولید کند. لایه تشکیل شده از هر فولادی سخت تر بوده و بنابراین به سختی دچار خراشیدگی می شوند. استفاده از این روش خصوصیات مکانیکی، خوردگی و حرارتی بسار مناسب روی سطح فلز ایجاد می‌کند که منجر به  کاربرد گسترده این روش در صنعت خودروسازی، پزشکی، هوا-فضا و … شده است.

چاپ سه بعدی

در سال‌های اخیر، فناوری چاپ سه بعدی فلزات انقلابی در تولید قطعات فلزی است. امکان آنودایز کردن قطعات آلومینیومی تولید شده به این روش، به گسترش بیشتر دامنه کاربردهای این فرآیند کمک کرده است. همچنین، تحقیقات در زمینه توسعه پوشش‌های خود ترمیم شونده نیز در حال انجام است که می‌تواند طول عمر قطعات آنودایز شده را بیشتر کرده و نیازهای تعمیر و نگهداری را کاهش دهد.

به دلیل ارزش بالایی که ایجاد پوشش مناسب روی قطعات ایجاد می‌کنند و همچنین پیشرفت‌های فناوری و نیازهای روزافزون بازار، حتما در آینده شاهد پیشرفت‌ در حوزه‌‌های مختلف آنودایز خواهیم بود که منجر به گسترده‌تر شدن دامنه کاربرد آنودایز و بهبود عملکرد آن می‌شود.